Kısaca Mali diyebilirsiniz.
Ben 1973'lüyüm yani 34 yaşındayım ama hala içimde bir çoçuk var sanki,çoçukluğum Ispartada geçti ve tren sevgisi o zamanlarda başladı ve halada devam ediyor.
Çoçukluğumda okula başlamadan önce annem beni ve ortanca abimi dışarı gezmeye çıkardığında tren istasyonuna gezmeye götürürdü,bu benim her zaman hoşuma giderdi abimle rayların üstünde oynardık vagonlara binerdik çok hoşumuza giderdi.Her gittigimizdede tren gelse diye dua ederdik ama bazen dek gelirdi,tabi ozamanlarda buharlı trenler vardı ve ben buharlı trenleri çok seviyorum ve halada sevmekteyim.Almanyadan amcam ziyarete geldiginde bize marklin bir set hediye getirmişti,raylar M tipi idi raylarla sekiz yapıp birde istasyon yapardık misafir odasında masanın üstüne misafır geleceğindede kaldırttırırdı annem ve o setim hala duruyor.Tabiki istasyonda rayların üstünde oynardık gazoz kapagı koyardık tren geldiginde dümdüz olurdu.Unutmadan demiryolunun bendede ömür boyu kalacak bir anımı diyeyim yoksa alnımda yaklaşık 3cm'lik açıklık meydana getirmiştir abimle kovalambaç oynarken düşmüştüm.Ben ona demiryolunun ömür boyu kalacak anısı diyeyim.Babamın memur olmasında nedeniyle her yaz tatilinde bizi gezmeye trenle götürürdü.Ben çok mutlu olurdum hatta geceleri uyumaz kömürün çıkardıgı kıvılcımların camdan geçişini izlerdim.Yaz tatilini Ispartada kaldıgımızdada abimlerle serinlemek için egirdir gölüne trenle giderdik ve hafta sonlarıda oynamak için hep tren istasyonuna gider ve uzun eşşek oynardık.Şuan alanyada ikamet etmekteyim kısmet olursa bayramda Isparta ve kullanılmıyan Egirdir istasyonlarızı ziyaret edicem ve içimdeki çoçugu tekrar çıkarıcam orada tabiki ozamanın fotoğrafı yok ama bu zamanı fotoğraflayıp sizlerlede paylaşacagım.Keşke bu zamanın digital makinaları ozaman olsaydı keşke demek istemiyorum ama olsada fena olmazdı.
Herşey gönlünüzce olsun hoşçakalın....
mali....
